رمان عشق دردناک (قسمت چهارم)

شهرشیشه ایی

بدون اینکه بهم نگاه کنه گفت : یعنی اینقدر ترسناکم ؟
حرفی نزدم . اونم ساکت بود . پشتم بهش بود و موهام تو باد می رقصیدند یه طرف موهام خشک شد منو به سمت خودش برگردوند که اونورو خشک کنه ... فاصله مون خیلی کم بود . یه لحظه تو چشماش زل زدم اونم همین طور . نمی دونم چی شد که لباشو رو لبام گذاشت . بی حرکت مونده بودم . عصبانی شدم لبامو جدا کردم و ازش فاصله گرفتم ...
عصبانی شد سشوار رو پرت کرد رو تخت و گفت : چیه ؟ فکر کردی خبریه ؟ فکر کردی خیلی جذابی ؟
خشک شده بودم من اصلا حرفی نزدم که اون اینطور برداشت کرد . خوب رفتارای ضد و نقیضش آزارم میداد . احساس خوبی بهم دست نمی داد .
در اتاق رو محکم به هم کوبید . و تنهام گذاشت . یه لحظه به خاطر کاری که کردم خودمو سرزنش کردم ولی دلم می خواست کاراش از روی عشق باشه نه هوس .... دست خودم نبود
بی خیال خوابیدم صبح با صداش از خواب پاشدم .. سیما .... سیما
بیدار شدم تو دلم گفتم : آخ جون آشتی کرد ولی با بی تفاوتی در حالیکه گره ی کراواتش رو سفت می کرد گفت : دیرم شده پاشو صبحونه ام رو آماده کن !!!
وقتی نگاه متعجب منو دید با تمسخر گفت : شاهزاده خانم یادشون نرفته که چه قولی دادن ؟
دلم شکست ...
بی هیچ حرفی پا شدم و بعد از شستن صورتم رفتم آشپزخونه . چون دیرش شده بود دیگه چای دم نکردم و سراغ کتری برقی رفتم . دو تا تخم مرغم گذاشتم عسلی شه !!
میز صبحونه رو کامل چیدم که بهانه دستش ندم . از نون و پنیر و گردو و خامه و مربا و عسل گرفته تا شیر و آب پرتقال و تخم مرغ ...
چای رو هم تو فنجون خوشگلی ریختم . داشتم تخم مرغ رو تو پایه اش می ذاشتم که تو آستانه ی در دیدمش ...
اومد نشست و شروع به ریختن شکر توی چایش کرد ...
اومدم برم بیرون که با لحنی سرد گفت : کجا ؟
- میل ندارم
- من دوست ندارم تنها بخورم بهم مزه نمیده
تو دلم گفتم : به درک
باز خواستم برم که داد زد : کوچولو حرفو یه بار میزنم فهمیدی ؟
ترسیدم ... رو به روش پشت میز نشستم و نگاهش کردم ... شروع به خوردن کرد .
بعد از یه مدت که دید دارم نگاش می کنم گفت : نگفتم بشینی زل بزنی بهم خودتم بخور
- گفتم که میل ندارم ...
- آهان پس منم یاسین خوندم ؟
عصبی شدم و گفتم : تو حق نداری هی به من توهین کنی ؟
- فراموش نکن که کی هستی ؟
- من سیما کامیاب 20 ساله دانشجوی داروسازی ام به خودم افتخار می کنم به هیچ کسی هم اجازه نمیدم شخصیتم رو زیر سوال ببره ...
و دستمو رو میز کوبیدم و ایستادم ...
صداشو شنیدم که گفت : برو بابا !!!
دیگه نمی تونستم وایستم و بیشتر از این تحقیر بشم . برای همین راه اتاق خوابو پیش گرفتم ... اشکام جاری شده بود . وقتی صدای بسته شدن درو شنیدم خودمو رو تخت انداختم و تا تونستم گریه کردم ...
خدایا من چه گناهی به درگاه تو کرده بودم که این سهممه ؟ هان ؟
دلم گرفته بود . دلتنگ مامان بودم ولی غرورم اجازه نمیداد سری به اونجا بزنم جون اونا منو فروختن ... به من خیانت کردن ... اون وقت این پسره ی خودخواه به من توهین می کنه ؟ به من ؟ منی که هیچ کدوم از پسرای دانشگاه اجازه نداشتن به حریمم تجاوز کنن ؟
آهی کشیدم و نگاهی به ساعت کردم . اون روز 2ساعت بیشتر درس نداشتم .از 3 تا 5 ...
تا اون موقع تصمیم گرفتم که کمی درس بخونم . صدای جاروبرقی از پایین نوید اومدن مهین خانم رو میداد . زن خوبی بود ولی دلم نمی خواست برم سمتش نمی خواستم اونم به من بخنده و تحقیرم کنه ...
نزدیکای 1 بود که صدای در اتاق اومد مهین خانم بود . صدام زد که برم نهار بخورم گفتم : میل ندارم .
اونم گفت که بر میگرده ساختمونشون و ازش تشکر کردم .
بعد از مرتب کردن اتاق رفتم وضو گرفتم و نماز خوندم و یه دل سیر گریه کردم . از خدا خواستم زودتر تکلیف منو روشن کنه و هر جور صلاحه رفتار کنه ... دلم عجیب گرفته بود
بعد از نماز خیلی سبک شده بودم واقعا راست میگن که یاد خدا قلب ها را آرام میکنه ...
قلب من آروم شده بود ولی شکسته بود . خرد شده بود .
مانتومو پوشیدم و مقنعه ام رو هم بی حوصله سر کردم . حوصله ی آرایش نداشتم ولی چشمام پف کرده بود . یه کم پن کیک زدم و ریمل بهتر شد
تو آشپزخونه یه سر زدم . مهین خانم وسایل صبحونه رو جمع کرده بود حتما پیش خودش گفته چقدر شلخته !!!
نهار خورشت قیمه بود . دلم ضعف رفت همون طور سرپایی یه کم تو بشقاب برای خودم ریختم و خودرم و مابقی رو تو یخچال گذاشتم و راهی دانشگاه شدم .

تو کلاس اصلا هواسم به درس و استاد نبود و مدام داشتم با خودکار رو کاغذ خط خطی می کردم . نازی با خنده گفت : بابا هنوز هیچی نشده دلش برای آقاشون تنگ شده
خندیدم و طوری وانمود کردم که حرفش صحت داره و آرزو کردم کاش اینطور بود و درد دیگه ای نداشتم ...
وقتی از دانشگاه خارج شدیم نازی و مریم مسیرشونو ازم جدا کردن چون دیگه مسیرامون یکی نبود .
بی حوصله داشتم پیاده می رفتم که صدایی متوقفم کرد : ببخشید خانم !!!
با تعجب برگشتم و گفتم : بفرمایید ؟
یه پسر حدودا 30 ساله با قد بلند و عینک دور مشکی ...
- ببخشید شما از دوستان مریم صفایی هستین ؟
- بله ؟ چطور ؟
- من رامین لطیفی هستم پسر عمه ی مریم می تونم وقتتونو بگیرم ؟
( تازه دوزاریم افتاد رامین خواستگار مریم بود دکترای بیوشیمی داشت و تو آلمان تحصیل کرده بود . ولی نمی دونم چرا آزاده رغبتی بهش نداشت ... )
- خواهش می کنم در چه رابطه ای ؟
- مریم
- بله خواهش می کنم
- اینجا که نمیشه اگه اشکالی نداشته باشه و وقتتونو نمی گیرم بریم کافی شاپ رو به روی دانشگاه صحبت کنیم
قبول کردم و راه افتادیم
بعد از سفارش رامین گفت : ببخشید که من این موضوع رو با شما مطرح می کنم ولی واقعا چاره ی دیگه ای ندارم ... دیگه راه دیگه ای به ذهنم نرسید تا اینکه متوسل یکی از دوستاش شم
- بفرمایید من چه کمکی می تونم بکنم ؟
- ببینید من مریم رو دوست دارم تا به حال چند بار با خودش صحبت کردم یه بار هم رسما خواستگاری کردیم ولی منتها جوابش منفی یه نمی دونم چرا ... ببینید خانم ...
- کامیاب هستم
- بله خانوم کامیاب من تحصیل کرده ی آلمانم اونجا بیوشیمی خوندم تو مقطع دکترا الانم اونجا کار می کنم از نطر مالی هم تامینم از نظر احساسی هم که عاشق مریمم . نمی گم اونم منو دوست داره ولی احساسی بهم میگه خیلی هم بدش نمیاد ازم ولی دلیل مخالفتشو نمی دونم خواستم از شما بپرسم که پای کس دیگه ای در میونه ؟
- تا اونجا که من اطلاع دارم نه ... مریم سرش به درسش گرمه و هیچ موضوع دیگه ای واسش مهم نیس شاید نگران اینه که بعد ازدواج درسش رو از دست بده ؟
- امکان نداره خانوم من خودم موافق ازدواج هستم . اونجا تو بهترین دانشگاه ها می تونه درسشو ادامه بده ...
- نمی دونم مشکلش چیه ؟
- ببینید خانم کامیاب من 2 هفته دیگه پرواز دارم می خوام از این کلافگی دربیام و تکلیفم از بابت مریم روشن شه که 6 ماه دیگه برگردم و کارای عروسی رو انجام بدیم ...
- چشم اقای لطیفی من با مریم حتما صحبت می کنم ... خوشحال می شم بتونم کمکتون کنم
- اگه این کارو بکنید تا عمر دارم مدیونتونم
- این چه حرفیه
خودکاری از جیبش دراورد و شماره ای روی کاغد یادداشت کرد و گفت : این شماره ی منه ... ممنون میشم خبرش رو بهم بدید
- چشم حتما
بعد از خداحافظی از اوونجا دراومدم . هوا تاربک شده بود . راه منزل رو پیش گرفتم ترافیک بود به سختی ماشین گیرم اومد .
وقتی رسیدم ساعت نزدیک 9 بود ...
وقتی وارد هال شدم کوهستان عصبی داشت راه می رفت تا منو دید با صدایی نسبتا بلند و طلبکارانه گفت : خانوم تا الان کجا بودن ؟
- سلام
- جواب منو بده !!
- دانشگاه
- کدوم دانشگاهی تا این موقع شب بازه ؟
- ماشین گیرم نیومد ...
- جالبه ؟ چرا با اون دوستت نیومدی ؟
- کدوم دوستم ؟
- آخی فراموشی گرفتی ؟
صداشو بالاتر برد و گفت : همون که باهاش قهوه کوفت کردی
خشک شده بودم . یعنی کوهستان منو با رامین دیده بود . ای خدا چه طوری بهش ثابت کنم ... ؟
- کوهستان ... تو اشتباه می کنی ...
- هه هه اشتباه ؟ درسته نباید به شنیده ها اکتفا کرد ولی من دیدمممممممممممممممممممم
تو چطور تونستی ؟ تو یه زن شوهر داری تعهد داری ؟ دیگه نباید به کثافت کاری های مجردی ات ادامه بدی ...
با عصبانیت گفتم : خفه شو کثافت تویی که ...
با سیلی خفه ام کرد . نه یکی نه دو تا ... صورتم آماج سیلی هاش قرار گرفت ...
آنقدر منو زد که خسته شد ... له شدم . خرد شدم ... خدایااااااااااااااااااااا ااااااا
کشون کشون خودمو به اتاق خواب رسوندم و با همون لباسا خوابیدم ... یعنی چاره ای جز خواب نداشتم ... شاید این خواب التیامی واسه ی دردام بود
صبح که از خواب پاشدم صورتم درد می کرد ...
نگاهی به آینه کردم و شوکه شدم . صورتم تو چند ناحیه کبود شده بود و ورم کرده بود .
تا تونستم بهش فحش دادم و از خدا خواستم دستش بشکنه ...
دو روز گذشت ... هیچ حرفی بین منو و کوهستان رد و بدل نمی شد .
عصر جمعه بود . بی حوصله توی هال نشسته بودم و تلویزیون نگاه می کردم . کوهستان هم کمی آن ور تر روی مبل نشسته بود همون طوز که روی میز خم بود داشت به حساب کتاباش رسیدگی می کرد ...
نگاهم بهش معطوف بود پیراهنش رو درآورده بود . بازم این چشمام کنترلشونو از دست دادن و زوم شدن روش ... دلم یه آن ضعف رفت تو دلم بد و بیراهو به خودم کشیدم و خودمو بابت احساسم سرزنش کردم .
تلفن خونه زنگ زد . مریم بود . تعجب کردم چون بار اول بود که به خونمون زنگ میزد . کوهستان حسابی کنجکاو شده بود . منم برای اینکه حرصشو دربیارم گوشی رو با خودم بردم تو اتاق ...
احساس کردم یکی تلفنو برداشت ... یعنی کوهستان می خواست به مکالمه ام گوش کنه ... با یادآوری رامین از این موضوع خوشحال شدم و شروع کردم به حرف زدن با مریم ...
- کجایی تو دختر نمی گی نگرانت میشیم ؟ اون از تلفنت که خاموشه اون از غیبتات ... دیگه الانم با کلی خجالت زنگ زدم خونتون ... آقاتون خونه اس ؟
- آره ... اشکالی نداره ... خوب منو نمی بینی خوشی ؟ نازی خوبه ؟
- آره اونم خوبه . خبرا ؟ کجا بودی شیطون ؟
- هیچی بابا یه مسافرت دو روزه با کوهستان رفتیم شمال ...
- ماه عسل ؟
- هی بگی نگی آخه کاراش زیاد بود برای همین نتونستیم بیشتر بمونیم .
- خوب دیگه ملت شوهر می کنن کلاس کاری شون میره بالا
دلم نمی خواست اینقدر هی از شوهرم بگه حالا با این دروغی که گفتم کوهستان پیش خودش می گه این عقده ماه عسل داره ؟ خوب چی بگم ؟ بگم شوهرم کتکم زده ؟
- راستی بگو چهارشنبه کی رو دیدم ؟
- کیو ؟
- رامین لطیفی ؟
- چی ؟
- بله پسر عمه ی جنابعالی ؟
- اونو کجا دیدی ؟
- اومده بود دانشگاه باهام حرف بزنه ؟
- با تو ؟
- حسودی ات شد ؟ آره با من ولی درباره ی تو
- دروغ میگی چی می گفت
- بابا پسر مردم رو مجنون کردی رفت . کلی باهام حرف زد و گفت راضی ات کنم که بهش جواب مثبت بدی
- تو هم هدفت الان همینه نه ؟
- خوب بابا مگه چیه ؟ من نمی دونم این پسر چشه ؟ چرا آخه ایراد بنی اسرائیلی می گیری ؟
- خوب بابا من الان اصلا به ازدواج فکر نمی کنم
- الان که قرار نیس ازدواج کنین اون فقط می خواد تکلیفش روشن شه ...
- الان اصلا حوصلشو ندارم ... ببین من باید برم کار دارم
- باشه خوب بحثو عوض کردی
- یکشنبه می بینمت دیگه ؟
- ایشالا
- خداحافظ
- قربانت

از اتاق بیرون اومدم از پله ها پایین رفتم دیدم تو همون حالت قبلی نشسته ...
با آنتن تلفن زدم به پشت و گفتم : اصلا کار خوبی نمیکنی که گوش وایمیستی !!
برگشت سمتم و گفت : متوجه نمی شم ؟
- آهان یعنی تو نبودی که به تلفن من گوش میدادی ؟
- چرا فک می کنی برای من مهمه که ببینم تو چی میگی ؟
- خوب آخه هست اگه نبود که تو گوش نمیدادی ؟
- نمی دونم بهت چی بگم ...
مشغول کارش شد . می دونستم گوش داده و از اینکه فهمیده بود اون پسر با من نسبتی نداره سراسر خوشحالی بودم . منتظر بودم ازم معذرت خواهی کنه ولی زهی خیال باطل ... ولی همین که مبری شده بودم جای خوشحالی داشت ...